Uwielbiam ludzi z zasadami. Może dlatego, że sama takie posiadam? Wyniosłam je z domu rodzinnego i teraz kieruję się nimi w życiu. Regulują moje działania, a czasem po prostu są miłym wspomnieniem z dzieciństwa. Gdy mój narzeczony wspomniał coś w wspólnym zamieszkaniu, czułam, że zaskoczą go niektóre rzeczy.
Stół z drewna marzeniem z dzieciństwa
Między innymi ta, że w moim domu musiał być drewniany stół. W mojej ostatniej wynajmowanej kawalerce miałam tylko składany, w formie blatu, więc Jędrek nie wiedział jeszcze o moim „zamiłowaniu” do drewna. Mój tata był stolarzem i zawsze mi powtarzał, że w porządnym domu musi być porządny stół. Przy nim spotykają się członkowie rodziny i wspólnie jadają, miło spędzając czas. Dziś brzmi to trochę archaicznie, ale brakuje mi tych rodzinnych, wspólnych chwil. Chciałabym je znów celebrować i siadać do wspólnych kolacji lub śniadań. Wiem, jak w dzisiejszych czasach, łatwo się rozminąć. A wspólny obiad prowokuje do rozmów, opowiadania o tym co się dzieje u nas. Wszystko to przekazałam Jędrkowi, a on zamiast mnie wyśmiać, powiedział, że to genialny pomysł. Kupimy porządny stół z drewna, a zrezygnujemy z bujanego fotela na razie. Jędrek również nie lubi plastikowej tandety i ceni sobie dobrą jakość, na lata. Oboje więc teraz szukaliśmy ogłoszeń stoły drewniane warszawa. Wbrew pozorom nie jest to wcale takie proste. Takich rzeczy, nie kupuje się w pierwszym lepszym sklepie. Takiej dobrej jakości trzeba poszukać i za nią zapłacić, a potem cieszyć się nią latami i tworzyć z nią wspomnienia.
Może jestem romantyczką? Tylko już teraz nie widzę w tym nic złego. Kiedyś nie chciałam mieć romantycznych wizji przyszłości, ale znów do tego wracam. Bo co jest w tym nienaturalnego, że marzy się o wspólnych posiłkach z rodziną, chwilach radości i beztroski oraz przyszłości. To właśnie lubię, tego chcę i do tego będę dążyć.